Woensdag 23 april
Vanmorgen al weer vroeg wakker en ontbeten in het Restaurant.
Ook meteen afgerekend en om 8.30 vertrokken.
De Tom-Tom wilde ons door Boedapest sturen maar wij hadden gezien, gisteren, dat het enorm druk is om die tijd in Boedapest, zodat we andersom reden.
Stukje M1 en dan de rondweg, M0, richting Szeged.
Prachtige weg met uitgestrekte landerijen en af en toe een boerderij met het " ik vertrekgehalte" voor doe het zelvers die een camping willen beginnen.
De weg is prachtig, goed onderhouden, ook het gras is gemaaid!
We stoppen om koffie te drinken en ook het toiletgebouw is goed onderhouden.
Het laatste stuk voor Szeged zien we veel kassen van plastiek.
Om 11 uur passeren we de grens met Servië.
Een juffrouw kwam de Camper inspecteren of we geen verstekelingen aan boord hadden.
Twee stempels in het paspoort en op naar de volgende grenscontrole.
Ook daar geen problemen, wel vroegen ze waar we heen gingen.
Ik zei naar Griekenland en hij vroeg wat we allemaal meenamen.
Ik zei geld, maar niet teveel want wij zijn Nederlanders (in het Engels)
De man moest lachen en we konden doorrijden.
De weg in Servië was slecht het leek wel een overall van 50 jaar geleden, allemaal lappen.
Het is heel rustig, weinig verkeer op de weg.
Ook de parkeerplaatsen zijn eenvoudig met Dixies, die ze hier Toi-Toi noemen, voor de kleine en grote boodschap.
We tanken en dat kan ook met creditkaart betaald worden net zoals de Tol.
Daar hebben we ook gegeten.
We hebben wel als voorzorg Servie geld gewisseld.
Na Novi Sad wordt de weg beter.
Onderweg ook hier weer uitgestrekte velden, ziet er allemaal keurig uit.
Alleen wat opvalt zijn de kleine tractoren die ze hier nog gebruiken van uit de tijd dat mijn vader nog Loonwerker was.
We slaan af naar Zemun, we volgen de Tom-Tom, en komen om 14.10 op camping Dunav (Donau) aan.
Worden ontvangen door een allervriendelijkste juffrouw die gelukkig Engels spreekt.
Zij vult de papieren in terwijl wij een plaatsje zoeken.
Er staat hier nog een Camper, van een Duitser.
De boel geïnstalleerd en informatie verkregen van de vriendelijke juffrouw.
Bep thee gezet en buiten opgedronken.
De Duitse buurman kwam nog even bijpraten, hij gaat alleen binnendoor en is nu op weg naar Albanië.
Het begint wat te regenen en wij gaan daarna naar binnen.
Even daarna is het droog en Bep hoort een hond, kijkt, en ziet de hond aan haar Crocks knabbelen.
De schade viel mee want alleen het riempje was doormidden geknaagd!!
Daarna een wit wijntje, we hadden een fles meegekregen van de eigenaar van de vorige camping in Boedapest.
Bep gaat weer aan het eten maken en ik zet deze dag op papier.
We staan wederom aan de Donau, een rivier van meer dan 10.000 km lang, maar zo ver gaan we hem niet volgen!