Dinsdag 3 juni
Gisteravond dus bij de buren gezeten, was wel gezellig, de man die net zo oud is als ik is van zijn 6e suikerpatiënt en daar weten wij ook over mee te praten omdat onze kleinzoon ook Diabeet is.
Eigelijk al weer wat laat, want we wilden nog even de zaken van morgen doornemen.
Vanmorgen tegen achten er uit en na het wassen brood gehaald.
Ik kwam de Duitse man tegen, waarvan zijn vrouw wat informatie aan ons had gevraagd en zei: jetzt geht loss, Albanië! Ook vertelde hij dat zijn vrouw slecht had geslapen vanwege de reis door Albanië.
Buiten gegeten want het weer was weer ok.
De spullen opruimen en alle laden en dakramen weer dicht, stroom er af en afscheid genomen van Jan en Marjan.
Naar voren gereden, betaald en nog een keer naar de WC en om 10 over 9 vertrokken wij uit Ioannina richting grens Albanië.
Redelijke weg en om 9 uur Albanese en onze tijd, waren we aan de grens.
Eerst bij de Griekse Douane wat helemaal geen problemen opleverde en de goede man wenste ons een goede reis.
Even verder de Albanese Douane. We hadden twee auto's voor ons en dat hield even op.
De man typte onze namen en nummer van paspoorten en kenteken van de camper, vroeg naar de groene kaart en wenste ons ook een goede reis.
Om 9.15 reden wij in Albanie over een mooie weg richting Gjirokaster.
We zagen de afslag naar Sarande dat aan de kust ligt en die weg ging omhoog.Niet onze weg die ging door een breed dal met aan beide zijden redelijk hoge bergen.
In het dal waren boeren aan het hooipersen.
De bermen worden hier met de zeis gemaaid en ook net nieuwe bermen met de schop gevlakt.
We dronken koffie om 10 uur op een mooie parkeerplaats aan de even mooie weg.
Dit ging door tot Gjirokaster, want door de stad was de weg slecht en ook weer dubbel geparkeerde auto's.
Hier zie je enorm veel Mercedes, heel veel oude maar ook nieuwe!
Door de stad heen werd de weg weer mooi. Ze zijn deze weg aan het opknappen en stukken nieuwe weg aan het aanleggen want onze juffrouw van de Tom Tom wist niet meer waar we waren.
Een prachtige weg door de bergen heen helemaal nieuw.
Alleen weer door stadjes en dorpen is het bar slecht.
Dit ging zo door tot Fier, daar moesten we doorheen en komt de weg langs de kust er bij.
De hele weg hebben we 1 Camper gezien, van een Fransman die ook onze kant op reed en aan een kop koffie zat.
Wij om 12 uur gegeten, bij een Tankstation dat geen dienst meer deed.
Onderweg, we hebben het geteld, waren er 15 politiecontroles! Staan met een klaar over bordje op de weg en rood is stoppen en groen doorrijden! Wij hebben er geen last van gehad, monchten overal zo doorrijden.
Ook diverse keren snelheidscontrole, dmv laser, want je mag 80 km/uur op de binnenweg en dat kan je makkelijk halen want de weg is goed!
Nog steeds richting Tirana en 20 km voor Durres waren twee campings en op een zouden we gaan staan.
Bij Kavaje zagen wij een bordje, kamping 1km dus daar afgeslagen en dachten dat we er zo zouden zijn maar dat was niet zo.
We kwamen op een smalle niet zo'n beste weg en na een paar km kwam er een bordje kamping 3 km! Wij die weg afgereden en moesten door een dorpje door waar de weg allerbelabberdst werd.
We zagen de zee en ja, aan het einde van de weg moesten we links af naar het strand over een grindpad!
Dat 400 m afgereden en toen kwamen we op camping " Pa Emer".
De goede man stond al op ons te wachtenen zei dat we naar het strand moesten rijden en dan links af op het strand moesten gaan staan want rechtsaf stond een groep Nederlanders van de ACSI en daar konden we morgen wel staan want dan gingen die weg.
Wij de camper achter twee Duitsers gezet, 8 m van de waterlijn.
Geïnstalleerd en naar boven gelopen om ons in te schrijven en te zeggen dat we morgen weer verder gaan, meteen betaald.
Bep lezen en ik wat rond gekeken en foto's gemaakt.
Het is inderdaad bijzonder dat je zo dicht bij de Adriatische zee staat.
De wind trekt wat aan en m'n Duitse buurman kijkt me eens aan van zal het water verder stijgen?
We drinken een kop koffie en we krijgen nog Nederlandse achterburen met een campertje en die mogen niet praten denken wij.
Wij gaan in de luwte zitten voor de camper en drinken een lekker glaasje witte Griekse wijn.
Bep gaat het eten maken en kijken hoe de zon zakt in de Adriatische Zee.
Vanavond als we in bed liggen is het net alsof we op een boot zitten door het geklots van de golven. Alleen de deining moeten we er bij denken!
We eten binnen vanwege de zeewind en wassen ook in de camper af want we hebben geen afwasmogelijkheid gezien.
Dan even verder typen en de foto's er op zetten, kijken of het lukt ze weg te zenden
Vandaag 256km en gisteren101km
Geen opmerkingen:
Een reactie posten